Chcesz dla swoich podopiecznych jak najlepiej. Zależy Ci na nich, zazwyczaj bardziej niż na sobie. Próbujesz wznieść ich na wyżyny swoich możliwości, a nawet tworzyć nowe, gdy wydaje się, że ich nie ma. Korygujesz ich błędy, służysz dobrą radą, pokazujesz poprawne wykonanie, wskazujesz drogę. Czasem podniesiesz głos, czasem pogłaszczesz po głowie. Tłumacząc im pewne rzeczy, chcesz, żeby odebrali to w dobry sposób. Nie zawsze tak jest. Trener się uczepił, chyba coś do mnie ma, inny trener na pewno nie byłby dla mnie taki uszczypliwy. Mogą pojawić się takie myśli, bo ktoś pomyśli, że trener mnie atakuje. Rola trenera bywa skomplikowana, bo starasz się być jednocześnie ostoją i pierwszym krytykiem. To wszystko, żebyś był lub była lepsza od samej siebie z wczorajszego dnia. Nie chodzi jednak tylko o trening, ale i o charakter. Dla mnie rola trenera wychodzi poza salę. Według mnie prawdziwy trener przekazuje wiedzę sportową i życiową. Daje im całego siebie, ofiarując swoje zaufanie. Taka jest jego rola, która ma swoje ciemne strony. Nie zawsze będzie po myśli, ale zapewne doskonale znasz te słowa: „Nie na wszystko mamy wpływ”. Choćbyś stawał na głowie, nie zmienimy przekonań drugiej osoby, ale czas potrafi wiele zmienić. Wiara. Ona potrafi zdziałać cuda. Konsekwentnie robiąc swoje, wierząc w drugą osobę, będąc przy tym ostoją oraz pierwszym krytykiem. W dalszym ciągu dając im siebie, nie oczekując tego samego w zamian, według mnie jesteśmy w stanie zbudować piękny monolit zaufania, a w konsekwencji sukces.

Dla mnie nie liczy się to, co czeka na końcu, a to, co jest najbliżej, bo największa wartość dzieje się tu i teraz. Wymarzone cele są ukojeniem dla głowy, ale wędrówka do tego uniwersum daje szczęście.

Często sobie powtarzam: „Wyrzuć śmieci. To one zagracają ci drogę do tego, co naprawdę się liczy – chwili obecnej. Tutaj. Teraz”.

Przytoczę też słowa, które zawsze będą aktualne: „Trener jest kimś, kto mówi ci, czego nie chcesz słyszeć, który widzi to, czego nie chcesz widzieć — po to, żebyś był kimś, kim zawsze chciałeś być”. Tom Landry.

To jedynie moje spojrzenie, rola trenera jest skomplikowana, ale za nic bym jej nie zamienił.